|
KRZYSZTOF TREBUNIA-TUTKA - lider zespołu
Dodatkowe zajęcia: juror konkursów: od 2007 Festiwal Folkowy Polskiego Radia - "Nowa Tradycja", 2005 - Konkurs Kapel Festiwalu Folkloru Górali Polskich w Żywcu, „Przednówek w Polanach” w Kościelisku, Konkurs Muzyk Podhalańskich w Nowym Targu, 1997- juror festiwalu “Mikołajki Folkowe” w Lublinie, 1998 - juror festiwalu “Majówka Folkowa” w Radomiu, konferansjer: od 1989 Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem, Sopot Festiwal’ 99, od 1999 Festiwal Muzyki Inspirowanej Folklorem “Nowa Tradycja” w Warszawie, Magazyn Folkowy “Studnia” w TV Polonia, od 2000 Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne w Wiśle i Festiwal Folkloru Górali Polskich w Żywcu, od 2009 Festiwal "Rozstaje" w Krakowie, od 2011 International Jazz Contest w Tarnowie. Wykształcenie: 1994 dyplom magistra inżyniera na Politechnice Krakowskiej, Wydz. Architektury, posiada Uprawnienia Budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej, 1993 absolwent Studium Pedagogicznego przy Politechnice Krakowskiej, instruktor pierwszej klasy o specjalności muzyka, taniec i śpiew podhalański Kariera zawodowa: 1989-94 instruktor muzyki, tańca i śpiewu w Studenckim Zespole Góralskim “Skalni”, od 1994 instruktor muzyki ludowej i folkowej w Młodzieżowym Centrum Kultury “Jutrzenka” ->> w Zakopanem, od 2004 nauczyciel dyplomowany, założzyciel i lider zespołu rodzinnego “Trebunie-Tutki” oraz "Małe Trebunie-Tutki", autor tekstów, kompozytor i wykonawca, autor opracowań nagrań z tradycyjną muzyką góralską (9 fonogramów), autor scenariuszy do widowiska muzycznego “Góralskie Bronowice” (premiera w 1997, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie), filmu “Folklor to ... folklor”, występował w kilku filmach: “Góralu czy ci nie żal” (1993), “Nad wysokości” (1995), “Girl Guide” (1995), "Historia filozofii po góralsku” wg ks. prof. J. Tischnera w 2005 r., współpraca z jamajską grupą Twinkle Brothers, kirgiskim zespołem “Ordo Sakhna” i Warszawskim Chórem Międzyuczelnianym, koncerty: Europa, Azja, Ameryka Płn.
Publikacje: wybrane płyty: “Higher Heights” płytą miesiąca marca (1993) wg “Vox” w Anglii, Wydarzenie Roku na World
Music Expo w Berlinie (1994), “W Sherwood” (1996) trzecią płytą dziesięciolecia
World Music Charts Europe Europejskiej Unii Radiowej (EBU), “Góral-ska
apo-calypso” (1997), “Podniesienie” (1998) - Grand Prix Międzynarodowego
Festiwalu Filmów i Multimediów Katolickich Niepokalanów'99, “Etno-Techno”
(1999), "Góralsko Siła" (2007), "Tischner" (2007), Złota
Płyta, "Songs of Glory/Pieśni Chwały" (2008), "Nuty Wielkiego
Pasterza" (2011) Nagrody: nominacja w konkursie architektonicznym “Architektura Zakopanego na Przełomie Wieków” (2002), nagrody indywidualne na festiwalach folklorystycznych ogólnopolskich: w Kazimierzu n. Wisłą (2002) i i Żywcu – Grand Prix – Złote Żywieckie Serce w kat. Mistrz i Uczeń w 2001, 2006 i 2010 r., I miejsce w Konkursie Multiinstrumentalistów w Żywcu w 2012 oraz na festiwalach międzynarodowych: w Katowicach (1991) i Zakopanem (1992), nagrody zespołowe: z “Kapelą Krzysztofa Trebuni-Tutki” na regionalnych i międzynarodowym festiwalu folklorystycznym w Zakopanem (1994) oraz z zespołem “Trebunie-Tutki” nagroda Fundacji Kultury Wsi “Szczebel do kariery” (1994), Indywidualność’ 95 przyznana przez TVP, Złote Zbyrkadło na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich, (2008), "Honoris Gratia" (2008) przyznany przez Radę Naukową Związku Podhalan, "Honorowy Ambasador Polszczyzny" 2008 przyznany przez Radę Języka PolskiegNagroda Burmistrza Miasta Zakopane, 2014, Nagroda im. Oskara Kolberga dla Kapeli Rodzinnej Trebuniów Tutków, (której prymistą jest obecnie Krzysztof, a trzon stanowią członkowie zespołu Trebunie-Tutki, 2014, Medal Gloria Artis dla Krzysztofa przyznany przez MKiDN, 2014 r. Członkostwa: SARP (od 1998), ZAiKS (od 1999), TONZ (od 2010) Hobby: muzyka, podróże, historia.
Adres do korespondencji:
Młodzieżowe Centrum Kultury Jutrzenka, ul. Grunwaldzka 3, 34 – 500 Zakopane, |
Jej działania i wybory życiowe zawsze oscylowały wokół plastycznych i muzycznych zainteresowań. Od 6. roku życia uczyła się gry na fortepianie w Szkole Muzycznej I stopnia. Jednak znużona odtwarzaniem z nut szkolnych etiud postanowiła swoim głównym zajęciem uczynić plastykę i wybrała Technikum Tkactwa Artystycznego a potem grafikę na ASP w Krakowie, gdzie w 2001 roku obroniła dyplom w Pracowni Rysunku. Gdzieś po drodze dały o sobie znać zainteresowania humanistyczne, które rozwijała podczas studiów religioznawczych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam też powstała praca magisterska o dawnych wierzeniach i magii górali podhalańskich.
Ważniejsze wystawy:
zbiorowe:
galeria ZPAP „Pryzmat” w Krakowie (1999)
indywidualne: Gminne Centrum Kultury w Krościenku n/D (2000)
wspólne z
ojcem Władysławem: Z ojcem Władysławem grała od zawsze. To on oraz starszy brat Krzysztof byli jej pierwszymi nauczycielami muzyki góralskiej. Należała do podhalańskich zespołów folklorystycznych: dzieciecego - „Małe Podhale”, młodzieżowego - „Budorze” i studenckiego - „Skalni”, z którymi odwiedziła prawie całą Europę. Współtworzyła wraz z ojcem Władysławem i bratem Krzysztofem rodzinny zespół Trebunie-Tutki, do którego dołączyli później jej młodszy brat Jasiek oraz mąż Andrzej Wyrostek. Od czasu nagrań z jamajskim zespołem Twinkle Brothers ich znakiem rozpoznawczym stały się eksperymenty i próby inego spojrzenia na tradycyjną muzykę góralską. To właśnie nowe doświadczenia nabyte przez członków zespołu przy współpracy z producentem Włodzimierzem Kleszczem oraz artystami grającymi inne gatunki muzyczne, zaowocowały śmiałymi aranżacjami kompozycji Krzysztofa wzorowanych na starych nutach i skali góralskiej. Aranżacje te stworzyły oryginalne brzmienie zespołu nazywane odtąd „nową muzyką góralską” (albo po angielsku „heavy wood music”). Z zespołem Trebunie-Tutki koncertowała na największych festiwalach „world music” w Europie a także w wielu krajach świata, m.in. w Japonii, Kirgistanie, Chinach, USA, Emiratach Arabskich czy na szkockich Orkadach. Wszelkie osiągnięcia z zespołem: nagrody i wyróżnienia, udziały w filmach oraz współpraca z wieloma muzykami wymienione są w części dotyczącej historii zespołu.
Jest prezesem
oddziału miętusiańskiego Związku Podhalan, przy którym działa dziecięcy zespół
góralski oraz szkółka gry na skrzypcach. Zasiada w jury konkursów regionalnych.
|
Najmłodszy syn „Platona”. Obronił dyplom z wyróżnieniem w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru w Krakowie. (zobacz więcej ->>) Wcześniej pod kierunkiem mistrzów Jerzego Nitonia i Stanisława Marduły uczył się sztuki budowania instrumentów na wydziale lutnictwa zakopiańskiego Liceum Plastycznego im. A. Kenara. W czasach wczesnego dzieciństwa jeździł po Europie z dziecięcym zespołem góralskim „Małe Podhale”, choć najbardziej pasjonowały go konie i owce. W czasie licznych imprez w domu rodzinnym w Białym Dunajcu podsłuchiwał grę muzykantów podhalańskich. Znalazł się wkrótce na festiwalu w Kazimierzu nad Wisłą, gdzie w konkursie „Duży-Mały” wraz z ojcem Władysławem zajął pierwsze miejsce. Choć czystą polszczyzną nie władał najlepiej w Wojewódzkim Konkursie Młodych Recytatorów i Gawędziarzy im. A. Skupnia - Florka okazał się najlepszy. Jeszcze wcześniej, bo w wieku lat 5, nauczył się podstaw tańca góralskiego od ostatniego Harnasia „Tatara” - Władysława. Urodził się jeszcze wcześniej, około roku 1980.
|
WŁADYSŁAW TREBUNIA (1942 - 2012) – HONOROWY CZŁONEK ZESPOŁU
Urodzony w 1942 roku w Poroninie, zm 3 grudnia 2012 w Zakopanem -->. Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie oraz Akademii Sztuk Pięknych. Studia rozpoczął na wydziale Malarstwa w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej, a po III roku przeniósł się na Wydział Tkaniny Artystycznej, gdzie uzyskał dyplom w 1968. Brał udział w około 35 wystawach zbiorowych i 20 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą. Prezentował swe prace w Belgii, Holandii, Francji, Niemczech, Szwecji, Hiszpanii, Rosji. Uprawia projektowanie tkanin, malarstwo ścienne, sztalugowe, witrażowe, malarstwo na szkle, pastel, olej, gwasz. Tkaniny wg projektów autorskich były prezentowane w kilkunastu krajach poprzez eksport Cepelii. Prace olejne i na szkle znajdują się w kolekcjach na całym świecie. Monumentalne kompozycje ścienne znajdują się w domu podhalańskim im. Tetmajera i Orkana w Ludzimierzu oraz w spółdzielni mineralnej „Poronin”. Na przełomie 1988/89 została zrealizowana polichromia w kościele parafialnym w Poroninie. Kompozycje o tematyce sakralnej znajdują się w kościołach w Skrzypnem, Wielkim Cichem, Gliczarowie, Murzasichlu, kaplicy w Białym Dunajcu i Stasikówce. Wnętrza kościołów wg projektów autorskich w Skrzypnem oraz w Bańskiej Górnej. Witraże „Święci Polscy” w kościele parafialnym w Skrzypnem oraz „Dwunastu Apostołów” w kościele Ojców Salwatorianów w Zakopanem. Malowidła ścienne znajdują się w wielu restauracjach i domach prywatnych w Zakopanem, oraz na terenie Podhala. W 1978 roku na wystawie 400 dzieł na 400-lecie Zakopanego” otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki. Odznaczony złotą odznaką za zasługi dla Zakopanego i dla byłego województwa nowosądeckiego. W 1997 roku otrzymał nagrodę im. Stanisława Witkiewicza, w 2009 Nagrodę im. Oskara Kolberga i Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.
|
historia | aktualności | skład zespołu | dyskografia | kalendarz koncertowy | propozycje programów | teksty | kontakt |